Το βάζο των Χριστουγέννων!

Είναι πλέον σίγουρο! Οι μέρες πριν και κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων είναι οι αγαπημένες μου! Τότε είναι που θέλω να κατασκευάσω ότι ιδέα βρω στο ίντερνετ, τότε είναι που θα σκεφτώ τις πιο δημιουργικές και όμορφες προτάσεις και τότε είναι που θα με πιάσει μια αγάπη για το μέρος που λέγεται...κουζίνα (άλλο να φτιάχνεις ζαχαρόπαστα και άλλο να φτιάχνεις μπιζέλια). Το κομμάτι που με γεμίζει περισσότερο όμως, απ' όλη αυτή τη διαδικασία είναι το να προσφέρεις αυτό που έχεις φτιάξει με τόση αγάπη και προσοχή σε αγαπημένα σου πρόσωπα. Απίστευτο συναίσθημα. Και μόνο γι' αυτό συνεχίζω ακάθεκτη και σας προτείνω τις ιδέες μου!Σήμερα θα φτιάξουμε ένα βάζο γεμάτο χριστουγεννιάτικη φαντασία!

Τι θα χρειαστούμε:

• Ένα απλό γυάλινο βάζο
• Πράσινη ή κόκκινη κορδέλα
• Σπρέι σε χρυσό χρώμα
• Χρυσόσκονες σε κόκκινο και χρυσό χρώμα
• Διάφορα μικρά στολιδάκια
• Μεγάλα και μικρά κουκουνάρια
• Σπάγκο
• Ένα μεγάλο στολίδι για το χείλος του βάζου

Φτιάχνοντας το βάζο...

Παίρνουμε 2-3 μεγάλα κουκουνάρια και τα βάφουμε με το σπρέι. Πριν στεγνώσει το σπρέι ρίχνουμε από πάνω χρυσή ή κόκκινη χρυσόσκονη και τα αφήνουμε να στεγνώσουν. Όταν είναι έτοιμα βάζουμε στο βάζο και σε όποια διάταξη θέλουμε εμείς, τα βαμμένα κουκουνάρια, αρκετά μικρά κουκουνάρια (με το φυσικό τους χρώμα), μπαλίτσες κόκκινες, καμπανάκια και ότι άλλο έχουμε εύκαιρο.

Βάζοντας τις τελευταίες λεπτομέρειες:

Στο χείλος του βάζου τοποθετούμε την πράσινη κορδέλα και φτιάχνουμε ένα φιόγκο. Παίρνουμε ένα στολιδάκι από αυτά που φτιάξαμε (για να δείτε την κατασκευή χριστουγεννιάτικων στολιδιών πατήστε εδώ) ή κάποιο έτοιμο και το τυλίγουμε με σπάγκο γύρω από την πράσινη κορδέλα. 

Έτοιμο!Τόσο απλά!

Συνεχίζεται....

Χειροποίητα χριστουγεννιάτικα στολίδια!

Είναι πλέον σίγουρο! Οι μέρες πριν και κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων είναι οι αγαπημένες μου! Τότε είναι που θέλω να κατασκευάσω ότι ιδέα βρω στο ίντερνετ, τότε είναι που θα σκεφτώ τις πιο δημιουργικές και όμορφες προτάσεις και τότε είναι που θα με πιάσει μια αγάπη για το μέρος που λέγεται...κουζίνα (άλλο να φτιάχνεις ζαχαρόπαστα και άλλο να φτιάχνεις μπιζέλια). Το κομμάτι που με γεμίζει περισσότερο όμως, απ' όλη αυτή τη διαδικασία είναι το να προσφέρεις αυτό που έχεις φτιάξει με τόση αγάπη και προσοχή σε αγαπημένα σου πρόσωπα. Απίστευτο συναίσθημα. Και μόνο γι' αυτό συνεχίζω ακάθεκτη και σας προτείνω τις ιδέες μου!

Τι θα χρειαστούμε:

• Πηλό ή ελαφροπηλό (το βρίσκετε σε βιβλιοπωλεία, μαγαζιά με κατασκευές, μαγαζιά με ψιλικά)
• Τέμπερες ή νερομπογιές σε χρώματα τις επιλογής σας
• Ατλακόλ
• Κορδέλες και χρυσόσκονες σε χρώματα τις επιλογής σας
• Σπάγγο
• Καλουπάκια με χριστουγεννιάτικα σχέδια
• Κουκουνάρια μικρά
• Κουδουνάκια

Στολίδι Νο.1

 Παίρνουμε τον ελαφροπηλό (είναι καλύτερος γιατί πλάθεται πιο εύκολα και έχει λιγότερο βάρος) και τα καλουπάκια και φτιάχνουμε το αρχικό σχήμα τον στολιδιών, όπως φτιάχνουμε τα κουλουράκια και τα αφήνουμε να στεγνώσουν. Δεν ξεχνάμε να φτιάξουμε στην κορυφή μια τρύπα για να περάσει ο σπάγκος. Στη συνέχεια, μέσα σε ένα μπολ, αναμιγνύουμε  λίγη τέμπερα της επιλογής μας με ατλακόλ και βάφουμε τη μια πλευρά των στολιδιών και κατευθείαν ρίχνουμε από πάνω χρυσόσκονη του ίδιου χρώματος(η ποσότητα χρυσόσκονης που θα ρίξουμε εξαρτάται από το πόσο θέλουμε να γυαλίζει το στολίδι μας). Μόλις στεγνώσουν, τα γυρίζουμε από την άλλη και ακολουθούμε την ίδια διαδικασία. 

Ακολουθεί το δέσιμο με σπάγκο. Αφού το περάσουμε από την τρύπα το δένουμε κάνοντας μία πολύ μικρή θηλιά. Από το σημείο εκείνο ξεκινάμε με το σπάγκο που έχει μείνει μία δεύτερη θηλιά από την οποία θα κρεμαστεί το στολίδι. Τέλος, στο σημείο που δένει η πρώτη θηλιά κάνουμε ένα φιόγκο με κορδέλα και περνάμε με κλωστή ένα κουδουνάκι. Έτοιμα τα στολίδια!

Στολίδι Νο. 2

 Παίρνουμε ένα κουκουνάρι και βάφουμε τη μια πλευρά με λίγη τέμπερα της επιλογής μας αναμιγμένη με ατλακόλ και κατευθείαν ρίχνουμε από πάνω χρυσόσκονη του ίδιου χρώματος(η ποσότητα χρυσόσκονης που θα ρίξουμε εξαρτάται από το πόσο θέλουμε να γυαλίζει το στολίδι μας). Μόλις στεγνώσει, το γυρίζουμε από την άλλη και ακολουθούμε την ίδια διαδικασία. 

Ακολουθεί το δέσιμο με σπάγκο. Με το κουκουνάρι είναι λίγο πιο δύσκολη η διαδικασία. Προσπαθούμε να περάσουμε τον σπάγκο από τα κενά του σημείου και μόλις περάσει από όλο το κουκουνάρι, κάνουμε ένα σφιχτό κόμπο ακριβώς πάνω στο κουκουνάρι. Στο σημείο εκεί, φτιάχνουμε ένα φιόγκο. Στη συνέχεια, αφήνουμε λίγο σπάγκο κενό και μετά φτιάχνουμε την θηλιά από την οποία θα κρεμαστεί το στολίδι.  Τέλος, στο σημείο που δένει η πρώτη θηλιά κάνουμε ένα φιόγκο με κορδέλα και περνάμε με κλωστή ένα κουδουνάκι. Έτοιμα και αυτά τα στολίδια!

Συνεχίζεται....

Οι...παραμυθάδες!

  

 Η Έρα Μουλάκη είναι ψυχοθεραπεύτρια – οικογενειακή θεραπεύτρια και συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Μας δείχνει τον τρόπο να δημιουργήσουμε διδακτικές ιστορίες και μεταφορές, ώστε να βοηθήσουμε τα παιδιά να αντιμετωπίσουν τις καθημερινές δυσκολίες και τις προκλήσεις που θα συναντήσουν.

   "Μέσα από τη δουλειά μου έμαθα ότι υπάρχει κάτι το μαγικό στις ιστορίες των ανθρώπων. Ο τρόπος που αφηγείται κανείς τη ζωή του, τα προβλήματα του είναι ο τρόπος που βλέπειτον κόσμο, ο τρόπος που δίνει νόημα ο ίδιος σε καταστάσεις που του συμβαίνουν και στα γεγονότα. Έτσι, αν αλλάξει η αφήγηση σημαίνει πως έχει αλλάξει και το πώς βλέπει κανείς τα πράγματα γύρω του. Ελπίζω για λίγο να γίνετε παιδιά και να αφεθείτε σε ένα ταξίδι στον μαγικό κόσμο των παραμυθιών".

Λίγα λόγια για τα παραμύθια:
   Πιστεύω πως τα παραμύθια είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για να επικοινωνήσει ένας γονιός με το παιδί. Ένας αποτελεσματικός τρόπος να του μιλήσει για το πώς να μη φοβάται το σκοτάδι, πώς να του διδάξει να μοιράζεται τα παιχνίδια του αλλά και πώς να του εξηγήσει το θάνατο ενός αγαπημένου του προσώπου.

Ο λόγος που τα παραμύθια έχουν αυτή την ικανότητα είναι γιατί επιτρέπουν στο παιδί να πάρει απόσταση από το γεγονός με το οποίο είναι συναισθηματικά φορτισμένο, ενώ ταυτόχρονα του επιτρέπουν μέσα από τους συμβολισμούς και τις μεταφορές να ταυτιστεί με τον ήρωα, να μάθει, να διδαχθεί και να μοιραστεί τη λύση που φέρνει συχνά και τη κάθαρση, την συναισθηματική αποφόρτιση.

Μπορείτε να πείτε όλα όσα θέλετε στο παιδί μέσα από τα λόγια ή τις πράξεις κάποιου χαρακτήρα στη ιστορία. Στη ροή της ιστορίας μπορείτε να πείτε: Ο ελέφαντας είπε στο λιοντάρι «μπορείς να μοιραστείς την τροφή σου με τα άλλα ζώα».  Σ’ αυτό το παράδειγμα το παιδί αγνοεί, σε συνειδητό επίπεδο, ότι η φράση «να μοιραστείς την τροφή σου με τους άλλους» απευθύνεται σ’ εκείνο. Όλη η προσοχή του, συνειδητά, είναι στραμμένη στην πλοκή της ιστορίας. Θεωρεί το διάλογο αυτό μέρος της ιστορίας, αλλά ασυνείδητα είναι σε θέση να καταγράψει την υπόδειξη ότι είναι καλό να μοιραζόμαστε αυτά που έχουμε με τους άλλους.
 

Γιατί να λέμε ιστορίες και παραμύθια στα παιδιά;
   Η αφήγηση ιστοριών έχει πολλά πλεονεκτήματα. Ακούγοντας, τα παιδιά ασκούν τη φαντασία τους και την ικανότητα τους να οραματίζονται. Μαθαίνουν ακόμα να ακούν προσεκτικά. Το παραμύθι είναι μια γλώσσα που έχει τους δικούς της κανόνες και τρόπους αφήγησης.

Τα Βασικά Βήματα:

1. Απομονώστε το πρόβλημα και καθορίστε με ακρίβεια ποιος το έχει πχ η μικρή Μαρία που είναι ακατάστατη και δεν μαζεύει τα παιχνίδια της.
2. Ξεχωρίστε τα πρόσωπα που εμπλέκονται (παιδί, γονείς, φίλοι κτλ), τις τοποθεσίες και
   
   τα πράγματα ή γεγονότα που συνδέονται με το πρόβλημα.
3. Επιλέξτε το περιεχόμενο της μεταφοράς (άνθρωποι, ζώα, βασιλιάδες κτλ), που θα ενσαρκώσουν τους ρόλους στην ιστορία σας. Καλό είναι να επιλέξτε σε ποιο βασίλειο θα διαδραματιστεί η ιστορία ζωικό, πριγκιπικό, επιστημονικό κτλ.
4. Επινοείστε μια λύση ή μια επιθυμητή συμπεριφορά πχ η Μαρία να τακτοποιεί τα παιχνίδια της όταν τελειώνει το παιχνίδι
5. Επιστρατεύστε όλη τη μαεστρία σας και υποδείξτε πως τα πρόσωπα της ιστορίας που αντιμετωπίζουν το συγκεκριμένο πρόβλημα φτάνουν στη λύση του.

Είναι σημαντικό το παιδί να έχει σημείο αναφοράς στην ιστορία ώστε να μπορέσει να ταυτίζεται με τους χαρακτήρες, τα γεγονότα και τις μεταξύ τους σχέσεις.

π.χ. Η Μαρία λοιπόν αφήνει το δωμάτιο της άνω κάτω κάθε φορά που παίζει παρόλο που ξέρει πως δυσαρεστεί τους γονείς της και παραβιάζει έναν κανόνα του σπιτιού.

Μια ιστορία για το πρόβλημα αυτό θα είχε τις ακόλουθες αντιστοιχίες:

Μαρία:	Η Πριγκίπισσα
Πατέρας:	Βασιλιάς
Μητέρα:	Βασίλισσα
Οικογένεια:	Βασιλική Οικογένεια
Βασικός Κανόνας:	Βασιλικό Δίκαιο
Η ακαταστασία της κόρης:	Η ακατάστατη πριγκίπισσα
Η στεναχώρια των γονιών:	Η δυσαρέσκεια της βασιλικής οικογένειας

 
Έχουμε λοιπόν τους ήρωες, την ιστορία και τώρα βάζουμε όση φαντασία έχουμε:

    Μια φορά και ένα καιρό σε κόσμο μακρινό ζούσε η βασιλική οικογένεια.

Είχε μια κόρη όμορφη και καλή που ήταν πριγκίπισσα. Όλη είχαν να το λένε για την ομορφιά και την καλοσύνη της. Η βασιλική οικογένεια ζούσε αγαπημένη για καιρό. Όταν

άρχισε να μεγαλώνει η πριγκίπισσα άρχισε να γίνεται ολοένα και πιο ακατάστατη. Πέταγε τα ακριβά της ρούχα και τα καλά της τα παπούτσια εδώ και εκεί. Οι γονείς της όσο και αν της λέγανε να τα μαζεύει εκείνη τίποτα. Γίνονταν ολοένα και πιο ακατάστατη και δεν έβαζε μυαλό.

      Απελπισμένοι ο Βασιλιάς και η Βασίλισσα , το σκέφτηκαν, το ξανασκέφτηκαν, το έφεραν από εδώ το γύρισαν από εκεί και αποφάσισαν πως δεν είχαν άλλη επιλογή από την πιο τρελή, περίεργη και παράξενη λύση.  Να γίνουν και αυτοί ακατάστατοι. Να δοκιμάσουν μήπως και έτσι βάλει μυαλό η κόρη τους. Μέσα σε λίγες μέρες το παλάτι είχε γίνει αγνώριστο.

      Η πριγκίπισσα έπαψε να βρίσκει συγυρισμένο το δωμάτιο της και στρωμένο το κρεβάτι της, ήταν σχεδόν αδύνατο να βρει ένα ζευγάρι γόβες. Μέσα σε μια εβδομάδα είχε χάσει τον ύπνο της έτσι όπως μπλέκονταν τα πόδια της στα τσαλακωμένα σεντόνια, κυκλοφορούσε σαν κλόουν με χρωματιστά ρούχα που έβρισκε εδώ και εκεί. Μια μέρα αφού δεν άντεχε να ψάχνει τα πράγματα της άλλο έβαλε τις φωνές « Φτάαανει δεν σας αντέχω άλλο. Μαζέψτε αυτό το αχούρι. Δεν μπορεί να ζήσει άνθρωπος έτσι» είπε. «Και σας υπόσχομαι ότι και εγώ θα γίνω από αύριο η πιο τακτική πριγκίπισσα».

      Έτσι και έγινε, οι γονείς με ένα χαμόγελο την αγκάλιασαν και όλοι μαζί, ο βασιλιάς, η βασίλισσα, η πριγκίπισσα και όλο το προσωπικό του παλατιού βάλθηκαν να το μαζεύουν και αργά πια το βράδυ κατάφεραν να το συγυρίσουν και να είναι και πάλι ένα όμορφο και τακτοποιημένο παλάτι. Από τότε η πριγκίπασσα δεν ξαναπέταξε τα ρούχα της από εδώ και από εκεί, και πήρε το μάθημα της.

      Έτσι έζησαν αυτοί καλά και εμείς ακόμα καλύτερα.

Πηγή:http://www.babytips.gr/%CE%93%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CF%82/pvs-na-grapsoun-paramythia-oi-goneis.html

Μικροί βιρτουόζοι, ώριμοι...ενήλικες

Η εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου σε νεαρή ηλικία μπορεί να μην κάνει το παιδί διαπρεπή μουσικό, αλλά θα μπορούσε να το κάνει πιο έξυπνο ενήλικα σύμφωνα με νέα έρευνα.

Σύμφωνα με την έρευνα τα παιδιά που αρχίζουν μαθήματα μουσικής σε μικρή ηλικία – στα εφτά – παρουσιάζουν γρηγορότερη ανάπτυξη των κινητικών δεξιοτήτων τους, λόγω της ανάπτυξης του κέντρου του εγκεφάλου που σχεδιάζει και ελέγχει την κίνηση.

Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Κονκόρντια του Μόντρεαλ στον Καναδά εξηγούν ότι υπάρχει ένα «παράθυρο γνώσης» μεταξύ των ηλικιών έξι και οχτώ όπου η μουσική εκπαίδευση – στην οποία απαιτείται ο συντονισμός ανάμεσα στα χέρια και τα οπτικά καθώς και τα ακουστικά ερεθίσματα – αλληλεπιδρά με την κινητική ανάπτυξη οδηγώντας σε μακροχρόνιες αλλαγές στον εγκέφαλο.

Στη σχετική έρευνα σε 36 μουσικούς παρατηρήθηκε ότι εκείνοι που είχαν ξεκινήσει μαθήματα μουσικής πριν από τα εφτά τους χρόνια ήταν πιο ακριβείς σε μη μουσικά κινητικά τεστ σε σύγκριση με τους μουσικούς που είχαν ξεκινήσει μαθήματα αργότερα.

Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι τα ευρήματά τους οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η εκπαίδευση σε μικρή ηλικία είναι πιο αποτελεσματική επειδή ορισμένες πτυχές της ανατομίας του εγκεφάλου είναι πιο ευαίσθητες σε αλλαγές σε εκείνες τις χρονικές περιόδους.

Πηγή: http://www.govastileto.gr/to-paidi-mou

Αχ αυτή η κληρονομικότητα...ή μήπως όχι;;

   Όλοι έχουμε παρατηρήσει ότι κάθε παιδί, εκτός από ξεχωριστή προσωπικότητα, έχει και διαφορετικές ικανότητες από κάποιο αντίστοιχο της ηλικίας του. Άλλα συμπεριφέρονται ακριβώς όπως θα άρμοζε στο ηλικιακό διάστημα που διανύουν, άλλα δείχνουν πολύ πιο... προχωρημένα. Πέρα, όμως, από τις έμφυτες ικανότητες, τι είναι εκείνο που κάνει τα παιδιά να ξεχωρίζουν και να διακρίνονται αυτές οι διαφορές ανάμεσά τους; Ο εγκέφαλος ενός νεογέννητου ζυγίζει μόλις το 1/4 του βάρους του εγκεφάλου ενός ενηλίκου, γι’ αυτό και είναι ικανό να ελέγξει μόνο τις απολύτως απαραίτητες για τη ζωή λειτουργίες του οργανισμού του, δηλαδή την αναπνοή, το κλάμα, τον ύπνο και το φαγητό. Μέχρι το τέλος του πρώτου χρόνου, ο εγκέφαλος έχει τριπλασιαστεί σε μέγεθος. Έτσι, το παιδί αποθηκεύει πληροφορίες ανάλογα με τις εμπειρίες που βιώνει, και αρχίζει να τις χρησιμοποιεί κατά τη διαδικασία της μάθησης. Σύμφωνα με τους επιστήμονες και τις μελέτες που έχουν γίνει κατά καιρούς, σημαντική συμβολή στην ανάπτυξη του εγκεφάλου ενός παιδιού έχει και το περιβάλλον. Η ενεργός συμμετοχή των γονιών στη ζωή του παιδιού, και το κοινό τους ταξίδι στην ανακάλυψη του εαυτού του είναι τα καλύτερα που έχετε να κάνετε για να εξασφαλίσετε την προσωπική ευφυΐα του παιδιού σας. Σύμφωνα με έρευνες, τα μωρά που στερούνται την αγκαλιά και το παιχνίδι παρουσιάζουν «αδυναμία» στην ανάπτυξη του εγκεφάλου, ενώ η αγάπη, το αγκάλιασμα και το παιχνίδι έχουν μια ισχυρή επίδραση στην ανάπτυξη της νοημοσύνης τους. Τι ονειρεύεστε για το παιδί σας; Να είναι χαρούμενο; Αισιόδοξο; Να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του; Να νιώθει ότι το αγαπάνε; Τότε, θα έχετε ήδη ένα έξυπνο παιδί. 

Παιχνίδια για έξυπνα μωρά 

Ο εγκέφαλος του μωρού σας διαμορφώνεται από τις πρώτες κιόλας μέρες της ζωής του και αποτελείται από δισεκατομμύρια εγκεφαλικά κύτταρα, που ονομάζονται νευρώνες. Οι νευρώνες αυτοί διασυνδέονται μεταξύ τους, με αποτέλεσμα όσο πιο στέρεες και σωστές «συνδέσεις» δημιουργούνται, τόσο εξυπνότερο να γίνεται το παιδί. Ο σχηματισμός αυτών των συνδέσεων ενεργοποιείται όταν το μωρό σας είναι εκτεθειμένο σε ένα περιβάλλον πλούσιο σε χρώματα, ήχους, μυρωδιές, πρόσωπα, καθώς και στο άγγιγμά σας. 

Ανεξαρτησία και αυτοπεποίθηση 

Άλλες μελέτες δείχνουν ότι τα μωρά που λαμβάνουν περισσότερα ερεθίσματα, αναπτύσσουν πιο γρήγορα την ανεξαρτησία τους, ενώ έχουν καλύτερο συντονισμό των μυών τους και αποκτούν νωρίς μια ασφαλή εικόνα του εαυτού τους. Αντιθέτως, εκείνα που μεγαλώνουν με λιγότερα ερεθίσματα, βρίσκονται σε μειονεκτικότερη θέση, κάτι που μπορεί να γίνει εμφανές αρκετά αργότερα, όπως π.χ. στην Α΄ τάξη του σχολείου, ενώ μπορεί να διαρκέσει και για πολλά χρόνια μετά. 

Ευφυΐα και κληρονομικότητα 

Οι επιστήμονες συμφωνούν σχεδόν ομόφωνα ότι η κληρονομικότητα αφορά περίπου το 50% της ευφυΐας ενός παιδιού, ενώ για το υπόλοιπο 50% σημαντικό ρόλο παίζουν περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως η διατροφή, τα ερεθίσματα από το περιβάλλον, ακόμα και η αγάπη που δίνετε στο παιδί σας. Δεν μπορείς να αλλάξεις το γενετικό υλικό του εγκεφάλου, όμως με τα ερεθίσματα μπορείς να επηρεάσεις τη λειτουργία του. Και παρόλο που το γενετικό υλικό μπορεί να είναι άριστο, ρόλο παίζει και η συναρμολόγηση. Έτσι, ένα παιδί που γεννιέται έξυπνο, μπορεί να μην εξελιχθεί σε έξυπνο αν παραμεληθεί, ενώ ένα παιδί που δεν έχει γεννηθεί πολύ έξυπνο, μπορεί πραγματικά να λάμψει αν δεχτεί την κατάλληλη υποστήριξη από το περιβάλλον όπου μεγαλώνει. 

Μιλήστε στη δική τους γλώσσα 

Η Άλισον Γκόπνικ, καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Μπέρκλεϊ, συγγραφέας του βιβλίου «Τhe Ρhilosophical Βaby» και ειδικευμένη στη Γνωστική Επιστήμη, μας λέει πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ένας υπολογιστής πολύ διαφορετικός

και πολύ πιο ισχυρός από τους υπολογιστές που χειριζόμαστε. Και συνεχίζει: «Ως εκ τούτου, ο εγκέφαλος των μωρών είναι εξίσου ικανός για υπολογισμούς με τους ενήλικους εγκεφάλους, έστω κι αν τα μωρά ίσως να μην μπορούν να πούνε συνειδητά τι κάνει ο εγκέφαλός τους. Αν θέσουμε σε ένα 3χρονο παιδί μια ευθεία ερώτηση όπως: ''Πώς λειτουργεί αυτή η μηχανή;'', το πιθανότερο είναι να πάρουμε για απάντηση ασυναρτησίες. Αν, όμως, το ρωτήσουμε: ''Παίρνει μπροστά με τον κύβο ή με το κίτρινο κουμπί;'', θα μας δώσει τη σωστή απάντηση. Πρέπει να ρωτάς τα μωρά και τα παιδιά στη ''γλώσσα'' τους, όχι στη δική μας. Μας πήρε 30 χρόνια για να φανταστούμε πώς να το κάνουμε, και ακόμη μαθαίνουμε». 

Κάντε εξάσκηση 

Ο αμερικανός γενετιστής Ντέιβιντ Σενκ, στο βιβλίο του «Τhe Genius in all of us» (Η μεγαλοφυΐα μέσα μας), υποστηρίζει πως η ευφυΐα θέλει την εξάσκησή της. Μέχρι τώρα πιστεύαμε ότι οι μεγαλοφυΐες γεννιούνται, δεν γίνονται, και ότι το ταλέντο είναι χάρισμα εκ φύσεως που δεν διδάσκεται, γιατί είναι συνυφασμένο με τα γονίδιά μας. Ο δόκτωρ τα ανατρέπει όλα αυτά, υποστηρίζοντας πως η μετριότητα δεν αποτελεί αμετάκλητη καταδίκη. Ο γνωστός γενετιστής ισχυρίζεται ότι, ελέγχοντας τις επιδράσεις του περιβάλλοντος, μπορούμε να ξεπεράσουμε τα όρια που πιστεύουμε ότι μας έχει θέσει η φύση. Φέρνει, για παράδειγμα, το μουσικό ταλέντο: «Πολλοί πιστεύουν ότι δεν είναι προικισμένοι με μουσικό αυτί, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει κλίση στη μουσική». Συμπέρασμα: Πολλές ικανότητες είναι επίκτητες, και η ευφυΐα σε κάποιο βαθμό μπορεί να διδαχτεί. Βέβαια, είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι άλλο είναι η ευφυΐα και άλλο η ιδιοφυΐα! 

Η συνταγή της ευφυΐας 

Πέρα από τις ειδικές συνθήκες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, υπάρχουν και κάποιοι γενικοί παράγοντες οι οποίοι θα μπορούσαν να θεωρηθούν πως ενισχύουν τη νοημοσύνη και οξύνουν το νου. 

Η μουσική. Η επιστήμη έχει αποφανθεί ότι τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν από νωρίς τον κόσμο των ήχων. Τα μαθήματα μουσικής είναι ένας πολύ ευχάριστος τρόπος για να εξασκήσει σωστά ένα παιδί τον εγκέφαλό του και, όπως φαίνεται, τα οργανωμένα μαθήματα όχι μόνο ενισχύουν το δείκτη νοημοσύνης, αλλά συμβάλλουν και στη μετέπειτα ακαδημαϊκή απόδοση τού παιδιού. Πρόσφατη, μάλιστα, έρευνα του Πανεπιστημίου του Τορόντο έδειξε ότι τα παιδιά που διδάσκονται μουσική έχουν πολύ υψηλότερο IQ στην ενήλικη ζωή τους. 

Ο θηλασμός. Το μητρικό γάλα αποτελεί βασική τροφή του εγκεφάλου, και η σημασία του είναι τεράστια σε διάφορες εκφάνσεις της ζωής του μωρού. Δανοί ερευνητές ανακάλυψαν ότι ο θηλασμός κάνει τα μωρά όχι υγιέστερα, αλλά και πιο έξυπνα: Μωρά που θήλασαν για εννέα μήνες είχαν υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης. 

Η άσκηση. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που πραγματοποίησαν καθηγητές του Πανεπιστημίου του Ιλινόις σε παιδιά Δημοτικού, οι αθλητικές επιδόσεις σχετίζονται άμεσα με την ακαδημαϊκή απόδοση. Η συμμετοχή σε ομαδικά αθλήματα ενισχύει την αυτοπεποίθηση, το ομαδικό πνεύμα και τις ηγετικές ικανότητες. 

Η περιέργεια. Οι ειδικοί λένε ότι γονείς που δείχνουν την περιέργειά τους για πράγματα, γεγονότα και καταστάσεις, μαθαίνουν στα παιδιά τους να αναζητούν νέες ιδέες, δηλαδή τη γνώση και τη σημασία της. 

Η σωστή διατροφή. Ως μηχανή, και μάλιστα η τελειότερη της φύσης, ο εγκέφαλος δεν μπορεί να λειτουργήσει σε πλήρη απόδοση χωρίς σωστά καύσιμα. Η σωστή διατροφή μπορεί να επηρεάσει την πνευματική και διανοητική ανάπτυξη, ειδικά στα δύο πρώτα χρόνια της ζωής τους. Σε πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από γιατρούς του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, σε 191 παιδιά που τα παρακολούθησαν από τη βρεφική ηλικία μέχρι την εφηβεία, διαπίστωσαν ότι όσα κατά τη βρεφική ηλικία είχαν σοβαρή έλλειψη σιδήρου, είχαν χαμηλότερες επιδόσεις στα τεστ που αξιολογούσαν τις γνωστικές, μαθησιακές και νοητικές ικανότητες στις ηλικίες των 5 ετών, 11-14 ετών και 15-17 ετών. 

Το παιχνίδι. Κι όμως, σύμφωνα με τους ειδικούς, ακόμη και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια μπορούν να οξύνουν το πνεύμα, όχι βέβαια τα βίαια που κάνουν το παιδί μοναχικό και αφηρημένο, αλλά εκείνα που απαιτούν στρατηγική σκέψη, αναπτύσσουν οργανωτικές ικανότητες και ενισχύουν το ομαδικό πνεύμα και τη δημιουργικότητα. Αντίστοιχα, τα εγκεφαλικά παιχνίδια, όπως το σκάκι, το sudoku ή τα σταυρόλεξα, αποτελούν μια πολύ καλή γυμναστική του εγκεφάλου, αφού ο παίκτης λύνει προβλήματα και παίρνει αποφάσεις. 

Ευφυΐα και σκληρή δουλειά 

Ο Ρόμπερτ Σίγκλερ, καθηγητής Γνωστικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon και ειδικευμένος στην εκπαίδευση των παιδιών, μας λέει πως τα γονίδια με τα οποία γεννιέται κανείς παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο, όμως εξίσου σημαντικό είναι να δουλέψει κανείς σκληρά. Ο καθηγητής λέει χαρακτηριστικά: «Τα παιδιά της μεσαίας τάξης, πριν ξεκινήσουν το Νηπιαγωγείο, προηγούνται σε πολλές, διαφορετικές μορφές γνώσεων από τα παιδιά φτωχών οικογενειών, γιατί οι γονείς τους τους αφιερώνουν περισσότερο χρόνο. Μιλούν περισσότερο στα παιδιά τους, χρησιμοποιούν ευρύτερο λεξιλόγιο, τους διαβάζουν περισσότερα βιβλία πριν πέσουν για ύπνο, συζητούν μαζί τους θέματα που σχετίζονται με αριθμούς συχνότερα, παίζουν επιτραπέζια παιχνίδια που τα βοηθούν να κατανοήσουν τους αριθμούς». Επίσης, ο Σίγκλερ μάς λέει πως οι μαθηματικές γνώσεις είναι δείκτης της εξυπνάδας του παιδιού. Πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι το πόσο καλά Μαθηματικά ξέρει ένα παιδί, όταν ξεκινά το Νηπιαγωγείο -στα 5 του χρόνια-, αποτελεί πρόβλεψη για τις επιδόσεις του κατά την επόμενη οκταετία. Ακόμη και τα πιο απλά, κλασικά παιχνίδια, όπως το «φιδάκι», που περιλαμβάνουν αριθμούς, είναι πολύ βοηθητικά για τα παιδιά, όπως επίσης κάθε επιτραπέζιο. 

Η τυραννία της ευφυΐας 

Στο βιβλίο «Η Μαφία των Μαμάδων», το οποίο έγινε best seller στη Γερμανία, η συγγραφέας Κέρστιν Γκίερ παρουσιάζει ένα σύλλογο «τέλειων μητέρων» όπου, με σκοπό να μεγαλώσουν «διάνοιες», αναγκάζουν τα παιδιά από βρεφική σχεδόν ηλικία να ακούνε Μότσαρτ και να μαθαίνουν Κινέζικα, προσπαθώντας ταυτόχρονα να

επιβάλλουν τις μεθόδους τους στο Νηπιαγωγείο που τα στέλνουν και να δημιουργήσουν τρομερές τύψεις στις υπόλοιπες, φυσιολογικές μαμάδες. Όσο τρομακτικό κι αν ακούγεται, η ιστορία δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Υπάρχει σε παγκόσμιο επίπεδο η τάση, από πολλούς σύγχρονους, σκληρά εργαζόμενους γονείς που πιστεύουν πως γνωρίζουν καλά το παιχνίδι του ανταγωνισμού, να ωθούν τα παιδιά τους σε ασχολίες που θα τα κάνουν ακόμα πιο έξυπνα, ακόμα πιο ικανά, και -αν είναι δυνατόν- τέλεια. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να εγγυηθεί σε αυτούς τους γονείς ότι η ευφυΐα στην οποία ποντάρουν μπορεί να γίνει δυσλειτουργική για το παιδί, και εντέλει να το εμποδίσει να ενταχθεί στο κοινωνικό πλαίσιο του σχολείου. Πάντως, όλοι οι γενετιστές συμφωνούν σε ένα πράγμα: Τα παιδιά που γεννιούνται έξυπνα, δεν εξελίσσονται όπως θα περίμενε κανείς, ενώ εξίσου συχνά συμβαίνει τα παιδιά που δεν είναι ιδιαίτερα έξυπνα, να επιτυγχάνουν πολλά στη ζωή τους. 

Πηγή: http://kids.in.gr/kid-related/growth/article/?aid=1231213573

Ένα αλλιώτικο... χριστουγεννιάτικο δέντρο

    Παρ' ότι έχουμε ένα μήνα ακόμη για τα Χριστούγεννα και δεν βλέπουμε (ακόμη!) στολισμένα σπίτια (μόνο λίγες βιτρίνες), βλέπω ότι στο ίντερνετ έχουν αρχίσει εδώ και μέρες να κάνουν την εμφάνισή τους φανταστικές χριστουγεννιάτικες  ιδέες και κατασκευές! Ομολογώ ότι ζήλεψα... γι' αυτό και σας παρουσιάζω τη δική μου χριστουγεννιάτικη πρόταση!

   Νομίζω σε όλους έχει τύχει να έχουν στο σπίτι μικρή γλάστρα η οποία μαράθηκε. Έτσι και εγώ είχα ένα τέτοιο γλαστράκι το οποίο χάλασε. Λυπήθηκα όμως να το πετάξω. Έτσι ξεραμένο όπως το έβλεπα προσπαθούσα να βρω μια λύση ώστε να το κρατήσω μέσα στο σπίτι και να προσδίδει τη δική του ομορφιά μέσα στο χώρο. Πήρα μικρά χριστουγεννιάτικα στολιδάκια (μικρά και ελαφριά για την ακρίβεια για να τα αντέχουν τα ξεραμένα κλαδάκια του φυτού) και άρχισα να το στολίζω όπως κάνω και το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Και ιδού το αποτέλεσμα:

                   

                     

Κατ' οίκον...μαθήματα χορού και μουσικής!

 

 Μουσική και χορός. Δύο έννοιες αλληλένδετες και τόσο σημαντικές στη ζωή αλλά και την εξέλιξη ενός παιδιού, ήδη από τη βρεφική του ηλικία.

   Μέσα από τη μουσική και το χορό τα παιδιά ανακαλύπτουν το ρυθμό που βρίσκεται μέσα τους. Ρυθμικά παλαμάκια, ποδοκρότημα, χτύπημα στα γόνατα, στα δάχτυλα και όπου  αλλού βάζει ο νους τους, δημιουργούν μια 'πανδαισία' έκφρασης συναισθημάτων και κινήσεων . Μέσα από μια απλή φαινομενικά δραστηριότητα καλλιεργούνται πολλές δεξιότητες, δεξιότητες που να μην είχατε σκεφτεί ότι αναδύονται μέσα από μουσικοχορευτικές δραστηριότητες:

1. Ακονίζουν τη φαντασία, η οποία παίζει πρωταρχικό ρόλο στη διεξαγωγή μιας μουσικοχορευτικής διαδικασίας. Ζώα, εποχές, καιρικά φαινόμενα, επαγγέλματα και άλλα πολλά μπορούν να πάρουν μορφή και να αποδοθούν μουσικά και κινησιολογικά και χορευτικά δημιουργώντας έτσι μια ιστορία! Το ερέθισμα  ή την ιδέα μπορείτε να τα δώσετε εσείς ή να τα σκεφτεί και μόνο του.
2.  Ο αυτοσχεδιασμός  στις κινήσεις  καλλιεργείται εξίσου με το χορό. Το παιδί, μιμείται και μαθαίνει κινήσεις που βλέπει από σας ή προσθέτει καινούργιες δικές του βελτιώνοντας και μ' αυτόν τον τρόπο τη φαντασία. Επιπλέον ενισχύουν την αυτοπεποίθηση τους, να προσανατολίζονται μέσα στο χώρο, να μαθαίνουν να αγαπούν το σώμα τους και να εκφράζονται μέσα από αυτό.
3. Μαθαίνουν την έννοια του συντονισμού, έννοια άμεσα συνδεδεμένη με το ρυθμό, που καλλιεργείται σε μεγάλο βαθμό και βοηθάει το παιδί να εναρμονίσει τις κινήσεις ή ακόμα και το λόγο του με τον παλμό της μουσικής.
4. Ανακαλύπτουν έννοιες όπως ομαδικότητα και συνεργασία. Όταν συναναστρέφεται με άλλα άτομα, είτε είναι συνομήλικα  παιδάκια, είτε το μεγάλο του αδερφάκι, είτε ακόμη και με εσάς τους ίδιους, μαθαίνει να μοιράζεται τις εμπειρίες του και να νιώθει όμορφα μ' αυτό το συναίσθημα.
   
5. Τελευταίο αλλά ίσως το πιο σημαντικό είναι ότι τα παιδιά, μέσα από μουσικοχορευτικές δραστηριότητες γίνονται ευδιάθετα, γεμάτα ζωντάνια και ενεργητικότητα. Η επιλογή παιχνιδιών-δραστηριοτήτων που δεν καθιστούν τα παιδιά αδρανή (όπως η τηλεόραση) τα γεμίζουν με εφόδια (παρατηρητικότητα, ευστροφία κ.α) για τη μετέπειτα εξελικτική πορεία τους.

Βασική υποσημείωση! Διαλέξτε προσεχτικά τη μουσική που θα του βάλετε. Μην αφοσιωθείτε  όμως σε ένα μόνο είδος μουσικής. Πειραματιστείτε με διάφορα μουσικά κομμάτια. Κλασσική, rock, pop, latin, jazz! Σε όλα τα είδη μπορείτε να κάνετε εξαίσιες επιλογές  Κάντε εναλλαγές από γρήγορους ανεβαστικούς χορούς σε αργούς, χαλαρωτικούς ρυθμούς. Παίξτε μαζί του, δείξτε του ενθουσιασμό και αγαπήστε αυτό που κάνετε με το παιδί σας! Έτσι θα του δώσετε το κίνητρο για να ασχοληθεί και να δείξει  και αυτό με τη σειρά του ενδιαφέρον!

Ναι στη μουσική!

Γιατί είναι καλό να μάθει το παιδί σας ένα μουσικό όργανο;

Αν η κλασική μουσική μπορεί να βοηθήσει το μικρό σας στην καλύτερη απορρόφηση πληροφοριών -για αυτό και χρησιμοποιείται σε διάφορες εκπαιδευτικές μεθόδους – η εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου προσφέρει πολύ περισσότερα οφέλη. Μπορεί να μην είναι το πιο εύκολο πράγμα για ένα παιδί αλλά πρόκειται για μια διαδικασία που θα το μάθει να είναι πειθαρχημένο, βοηθώντας το να ανταπεξέλθει στο σχολείο αλλά και σε διάφορες καταστάσεις στην ενήλικη ζωή του, να επιλύει προβλήματα και να είναι επίμονο και υπομονετικό. Αν το μικρό σας δεν φαίνεται να έχει «έμφυτη» την αγάπη για τη μουσική ή για κάποιο μουσικό όργανο αυτό που έχετε να κάνετε είναι να του την εμφυσήσετε εσείς.

• Ρωτήστε το παιδί σας ποιο μουσικό όργανο θα ήθελε να μάθει. Βάλτε του να ακούσει τους ήχους κάθε οργάνου και ενημερώστε το για το πώς πρέπει να το κρατάει ή αν είναι εύκολο να μπορεί να το παίρνει μαζί του. Καθώς η εκμάθηση της μουσικής δεν είναι μια εύκολη διαδικασία μην το πιέσετε να μάθει κάποιο όργανο που αρέσει σε εσάς γιατί υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να τα παρατήσει σύντομα.
• 
  
• 
  

Ψάξτε στη γειτονιά σας αν παραδίδουν μαθήματα μουσικής ώστε η πρόσβαση στο διδασκαλείο να είναι εύκολη.

• 
  

Εστιάστε στη σύνθεση της μουσικής και όχι τόσο στη θεωρία, η οποία είναι κουραστική και μπορεί αρχικά να το αποθαρρύνει.

Μην αφήνετε το μικρό σας να εξασκείται μόνο του. Καθίστε μαζί του ή κανονίστε να παίζει μαζί με κάποιο άλλο παιδί που βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο.

Τα παιδιά ενθουσιάζονται με οτιδήποτε έχει ρυθμό. Συνεπώς αν δεν έχετε τη δυνατότητα να κάνει, λόγου χάρη, μαθήματα πιάνου, δείξτε του πώς να χτυπάει ένα τύμπανο ή ένα ντέφι ρυθμικά ή ακόμα πώς να παίξει έναν απλό ρυθμό στη φυσαρμόνικα.
 

Ακόμα και αν δεν παίζετε κάποιο μουσικό όργανο ή δεν έχετε σχέση με τη μουσική μπορείτε να βρείτε άλλους τρόπους για να συμμετέχετε στην εξάσκηση του παιδιού σας. Για παράδειγμα, μπορείτε να το ρωτάτε πώς ακούγεται η κάθε νότα  ή ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να κρατάει π.χ. το βιολί. Σημασία έχει να δείξετε ενδιαφέρον ώστε να το κινητοποιήσετε.

Πηγή: http://www.happyparenting.gr/paidi

Μουσικό..κινητικές απορίες!

Τι είναι μουσικοκινητική αγωγή:

Μουσικοκινητική αγωγή είναι ο συνδυασμός της Μουσικής με την Κίνηση. Είναι μια ολοκληρωμένη αγωγή που απευθύνεται σε παιδιά όλων των ηλικιών, με στόχο να καλλιεργήσουν τις σωματικές, πνευματικές και ψυχικές τους ανάγκες. Κάθε παιδί έχει την ευκαιρία να βιώσει μέσα από το σώμα του και την κίνησή του, τις αρχές της μουσικής, του λόγου και του χορού, σύμφωνα πάντα με τον δικό του ατομικό τρόπο.  Το σημαντικό στην μουσικοκινητική αγωγή είναι ότι η διδασκαλία ξεκινά στην διάρκεια του παιχνιδιού, κι έτσι γίνεται μια βιωματική εμπειρία που ενεργοποιεί όλες τις αισθήσεις, με αποτέλεσμα η μάθηση να έρχεται αβίαστα. Αυτό που αφορά την μουσικοκινητική αγωγή δεν είναι τόσο το αποτέλεσμα, όσο η διαδικασία της μάθησης.Η Μουσικοκινητική αγωγή περιλαμβάνει:

Μουσική: γνωριμία και εξοικείωση με τους ήχους της φύσης, τα μουσικά όργανα, τις νότες, την μουσική σημειογραφία, την αίσθηση του χρόνου και του ρυθμού. 

Κίνηση: Εξοικείωση με το σώμα μας μέσα στο χώρο και το χρόνο, διοχέτευση της ενέργειας του σώματος μέσα από μουσικά ερεθίσματα, αυτοσχεδιασμός κτλ. 

Λόγος: ο λόγος γίνεται το μέσον για να βιώσουν τα παιδιά το ρυθμό των λέξεων που γίνονται ήχοι και τραγούδι. Πολλές φορές γίνεται χρήση παραδοσιακών στίχων, ποιημάτων, παροιμιών ή και λέξεων καθημερινών, ονόματα ανθρώπων... Με βάση όλα τα παραπάνω λοιπόν μπορούμε να καταλάβουμε ότι τα οφέλη της μουσικοκινητικής αγωγής είναι πολύ σημαντικά για το παιδί και για την ζωή του ως ενήλικας. Μαθαίνει τον εαυτό του, αναπτύσσει τη φαντασία του αλλά μαθαίνει και να λειτουργεί ομαδικά. Αποβάλλει την επιθετικότητά του, εξελίσσεται κοινωνικά, μαθαίνει να ακολουθεί κανόνες, να συνεργάζεται, να κερδίζει αλλά και να χάνει. Και όλα αυτά παίζοντας!

Μυείστε λοιπόν τα παιδιά σας, από μικρά στον χώρο της μουσικής...Βάζοντας τα στον μαγικό αυτό κόσμο ,από την μικρή και τρυφερή ηλικία, μπορούν να μπουν οι βάσεις και δημιουργηθούν σταδιακά ευσυνείδητα άτομα απέναντι στις τέχνες και τον πολιτισμό. Τον δικό μας πολιτισμό. Γιατί από ΄κει ξεκινάνε όλα.


Πηγή:http://mamababa.gr

Δημιουργικά...πρωινά! (Μέρος 4)

Κακά τα ψέματα. Όταν η φύση της δουλειάς σου είναι τέτοια ώστε να κάθεσαι τον περισσότερο καιρό του καλοκαιριού, έχεις άπλετο χρόνο μπροστά σου. Αυτό συμβαίνει και με μένα. Προσπαθώντας λοιπόν να γεμίζω τις άδειες- ειδικά πρωινές- ώρες μου ξεκίνησα φτιάχνοντας κάτι δημιουργικό και ιδού το αποτέλεσμα!

Σ' αυτή την ανάρτηση θα ασχοληθούμε με το πως να φτιάχνουμε κηροπήγια χρησιμοποιώντας απλά υλικά μέσα από το σπίτι, που είτε μας είναι άχρηστα, είτε δεν είχαμε φανταστεί ότι θα μπορούσαμε να τα χρησιμοποιήσουμε κατά αυτόν τον τρόπο!
Και αναφέρομαι στα εξής απλά υλικά:

ένα γυάλινο βάζο αποθήκευσης 

και ένα τενεκεδένιο κουτί

Υλικά που θα χρειαστείτε:
        
        Για το βάζο-κηροπήγιο :

• Ένα γυάλινο βάζο σε διαστάσεις τις προτίμησής σας
• 2-3 κοχύλια σε διάφορα μεγέθη και σχήματα
• Χοντρό σχοινί
• Κόλλα στιγμής 

Για το τενεκεδένιο κηροπήγιο:

• Ένα απλό τενεκεδάκι 
• Σπρέι σε χρώμα της προτίμησής σας

Τρόπος κατασκευής:

Για το βάζο-κηροπήγιο :

• Παίρνουμε το σχοινί και το τυλίγουμε γύρω από το χείλος του βάζου (συγκεκριμένα εγώ χρησιμοποίησα διακοσμητικό σχοινί από μπομπονιέρα) 
• Τοποθετούμε με την κόλλα στιγμής τα κοχύλια πάνω στο σχοινί 
• Τέλος, μέσα στο έτοιμο κηροπήγιο μας βάζουμε κερί της επιλογής μας

Για το τενεκεδένιο κηροπήγιο :

• Βάφουμε το τενεκεδάκι με το σπρέι και το αφήνουμε να στεγνώσει
• Τοποθετούμε μέσα το κερί. Έτοιμο!

Δυο απλές και γρήγορες ιδέες για όσους και όσες θέλουν να δημιουργούν πιο..εύκολα! Δείτε τι ωραία που φωτίζουν το βράδυ...Μα δεν είναι τόσο χαλαρωτικά;;

          

Πότε να στείλω το παιδί μου μουσική;

   Ποια είναι η κατάλληλη ηλικία για να στείλω το παιδί μου μουσική; Αυτό είναι ένα πολύ συχνό ερώτημα των γονέων, ακόμη κι όταν το παιδί τους είναι μόλις μηνών! Μερικοί πιστεύουν ότι η μουσική εκπαίδευση πρέπει να ξεκινάει με το που γεννιέται το παιδί, ενώ άλλοι πιστεύουν πως δε πρέπει να φορτώνουμε τα παιδιά με υπερβολικά πολλές δραστηριότητες. Οπότε ποια είναι τελικά η κατάλληλη ηλικία;

   Οι θετικές επιδράσεις της πρώιμης μουσικής εκπαίδευσης στα παιδιά δε χωρούν πλέον αμφισβήτηση. Η μουσική εξισορροπεί με «μαγικό» τρόπο τα δυο ημισφαίρια του εγκεφάλου σε μικρούς και μεγάλους. Έχει αποδειχθεί επιστημονικά πως η μουσική εκπαίδευση βοηθάει τα παιδιά να γίνουν πιο έξυπνα, πιο ισορροπημένα και πιο κοινωνικά. Το παιδί σας δε χρειάζεται απαραίτητα να γίνει δεξιοτέχνης μουσικός για να δρέψει αυτά τα οφέλη! Και μόνο το να λαμβάνει μαθήματα μουσικής είναι αρκετό.

   Η απάντησή  στο ερώτημα πότε να στείλετε το παιδί σας σε μαθήματα μουσικής είναι: Να το στείλετε όταν το ζητήσει το ίδιο.
   Για να είναι σε θέση να αναπτύξει και να φανερώσει το παιδί σας το μουσικό του ταλέντο, θα πρέπει να ξέρετε πώς να δημιουργήσετε ένα μουσικό περιβάλλον, που να το βοηθάει στις «μουσικές του ανακαλύψεις». Αν δε γνωρίζετε πώς να το κάνετε αυτό, καλύτερα να συμβουλευτείτε κάποιους που γνωρίζουν. Οι εξειδικευμένοι επαγγελματίες του χώρου σαφώς και έχουν τόνους υλικού να μοιραστούν μαζί σας.

   Θα πρέπει βέβαια να γίνει κατανοητό πως παρότι το να στέλνετε το παιδί σας στο μάθημα μουσικής 1-2 φορές τη βδομάδα είναι υπέροχο, όμως δεν είναι αρκετό. Γιατί; Ας υποθέσουμε ότι το νεογέννητό σας ακούει ανθρώπινες ομιλίες 1-2 φορές τη βδομάδα από 30-45 λεπτά. Πιστεύετε πως είναι αρκετό για να αρχίσει να μιλάει; Το ίδιο ισχύει και για την κατανόηση της μουσικής! Συμπληρωματικά με τα μαθήματα, το παιδί σας θα πρέπει να ακούει μουσική καθημερινά και οι γονείς πρέπει να βοηθούν το παιδί να εμπλουτίσει την προσωπική του «βιβλιοθήκη» από μουσικά ερεθίσματα. Βοηθήστε το μουσικό ταλέντο του παιδιού σας να ανθίσει με το να νοιάζεστε γι’ αυτό και να πραγματοποιείτε τις επιθυμίες του.

   Σε περίπτωση όμως που το παιδί σας δεν είναι έτοιμο να παρακολουθήσει μαθήματα μουσικής, μη το πιέζετε. Αφήστε το να το ζητήσει από μόνο του. Κι όταν το κάνει, ενεργήστε ταχύτατα! Δώστε του ότι χρειάζεται και ενθαρρύνετέ το.

Ποια είναι συνήθως η ηλικία κατά την οποία τα παιδιά ελκύονται από τα μουσικά όργανα και θέλουν κι αυτά να μάθουν να παίζουν; Δε μπορεί κανείς να απαντήσει δίνοντας ένα συγκεκριμένο αριθμό, καθότι το ενδιαφέρον του κάθε παιδιού για τη μουσική εξαρτάται από το περιβάλλον που εσείς (μητέρα και πατέρας) του δημιουργείτε. Τελικά ανάγεται στον τρόπο που μεγαλώνετε το παιδί. Ένα όμως είναι βέβαιο: Όσο αυξάνονται οι μουσικές ικανότητες του παιδιού (που είναι στο χέρι σας να συμβεί), βελτιώνεται η ποιότητα της ζωής του και τα πηγαίνει και καλύτερα στο σχολείο.

   Μερικοί ίσως να ρωτήσετε: «Και τι γίνεται στην περίπτωση που αναγκαζόμαστε να καθυστερήσουμε τη μουσική εκπαίδευση του παιδιού μας, παρόλο που το ίδιο δείχνει έτοιμο για κάτι τέτοιο;» Η απάντηση είναι σαφής: «Αν δεν κόψετε το ώριμο φρούτο από το δένδρο όσο είναι ο καιρός του, απλά θα πέσει στο χώμα και θα χαθεί»

Πηγή: http://www.el-odeio.gr/blog/katallili-ilikia-gia-na-ksekinisei-ena-paidi-mousiki